Μετάβαση από πέταλα σε shoeless

Όλο και περισσότεροι ιδιοκτήτες αλόγων στρέφονται μακριά από το παραδοσιακό πέταλο (στο εξωτερικό) έτσι ώστε να βελτιωθεί η υγεία και μακροζωία του αλόγου τους. Μια επιτυχημένη μετάβαση από πέταλα σε shoeless, ωστόσο, βασίζεται σε γνώση και συγκεκριμένες παραμέτρους ώστε το άλογο, μετά από μια περίοδο μετάβασης, να μπορεί να διανύσει οποιοδήποτε έδαφος χωρίς προβλήματα.

Για τα περισσότερα άλογα, η μετάβαση από πέταλα σε shoeless σημαίνει κάποιο ποσό στρες και δυσφορία. Όχι μόνο πρέπει να συνηθίσουν σε ένα νέο τρόπο κίνησης, πρέπει επίσης να συνηθίσουν τις αλλαγές στο σχήμα της οπλής. Η δυσφορία ή και ή χωλότητα κατά την περίοδο μετά την αφαίρεση των πετάλων ΔΕΝ οφείλετε στην υπερβολική φθορά της οπλής. Με τις λίγες ώρες της καθημερινής άσκησης που έχουν τα περισσότερα άλογα, σε μαλακό έδαφος, αυτό δεν είναι κίνδυνος.

Ο λόγος που υπάρχουν προβλήματα μετά την αφαίρεση των πετάλων είναι η παραμορφωμένη οπλή. Η επούλωση της ώστε να επανέλθει στο φυσικό της σχήμα μετά από τόσο καιρό που βρίσκεται σε ένα αφύσικο περιβάλλον (αυτό του πετάλου) θέλει χρόνο.

Πριν από διακόσια χρόνια ο Άγγλος κτηνίατρος Bracey Clark ήδη είχε δηλώσει ότι μια οπλή, μετά από μόλις ένα μόνο έτος πεταλώματος, παραμορφώνεται, δηλ. συρρικνώνεται.

Πόση παραμόρφωση δέχεται η πεταλωμένη οπλή εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Μεταξύ αυτών είναι: πόσο καιρό το άλογο ήταν πεταλωμένο, τι τύπος πέταλου χρησιμοποιήθηκε και σε τι διαστήματα το άλογο πεταλωνόταν, το είδος της εργασίας που έκανε ως τώρα, και εάν, ως νεαρό άλογο πριν από την πρώτη πετάλωση του, είχε καλές δομές και σε τι κατάσταση ήταν οι οπλές του.

Ωστόσο, ακόμη και shoeless μπορεί μια οπλή, λόγω λανθασμένης συντήρησης, έλλειψη άσκησης η έλλειψη ποικιλίας σε εδάφη που περπατάει και ασκείται, να παρουσιάσει προβλήματα, χωρίς ποτέ να μεταβληθεί σημαντικά από την κανονική της μορφή. Σε μια παραμορφωμένη οπλή, ο μηχανισμός απορρόφησης κραδασμών δεν μπορεί να λειτουργήσει όπως πρέπει. Χωρίς πέταλα το άλογο αισθάνεται σαφώς πιο γρήγορα την ενόχληση από την πίεση ή μόλυνση, και ως εκ τούτου υπάρχει χωλότητα, ειδικά σε πετρώδες έδαφος. Οι παραμορφωμένες οπλές πρέπει να επουλωθούν άμεσα. Το άλογο ώστε να κινείται χωρίς πόνο χρειάζεται υγιείς οπλές που να αντέχουν στις πιέσεις που ζητούνται από αυτές.

Η παραμορφωμένη οπλή όμως δεν επουλώνει από μόνη της, μόνο και μόνο επειδή αφαιρούμε το πέταλο! Ακόμα και οι μπότες δεν είναι η απάντηση σε μια τέτοια περίπτωση: με αυτές, ένα άλογο με παραμορφωμένες, οπλές μπορεί να περπατήσει αρκετά καλά για χρόνια, χωρίς καμία βελτίωση στις οπλές του.

Μετά την αφαίρεση των πετάλων, είναι σημαντικό για τις παραμορφωμένες οπλές να περιποιούνται  επαγγελματικά (από κάποιον που καταλαβαίνει τις εσωτερικές δομές) έως και μία φορά την εβδομάδα, ώστε η οπλή να επανέλθει  στη φυσική της κατάσταση/σχήμα. Αυτή η διαδικασία αναμόρφωσης, όπως είναι αυτονόητο συνδέεται ίσως, με κάποιου είδους φλεγμονή και πόνο, που μπορεί να πάρει εβδομάδες ή μήνες, και για τις σοβαρά παραμορφωμένες οπλές ακόμα και ένα έτος ή περισσότερο. Η μεταβατική περίοδος σημαίνει αποχή για τον αναβάτη κάτι που δεν είναι εύκολο. Πρέπει το άλογο να πάρει τον χρόνο του. Δεν είναι ρεαλιστικό να ζητήσεις την ίδια απόδοση κατά τη διάρκεια της περιόδου μετάβασης από το άλογο. Όποιος δεν είναι έτοιμος να λάβει όλα αυτά τα πράγματα υπόψη καλό θα ήταν να μην επιχειρήσει τη μετάβαση σε shoeless.

Επιπλέον, η επιτυχία μπορεί να αναμένεται μόνο όταν, την ίδια στιγμή, οι συνθήκες διαβίωσης του αλόγου είναι βέλτιστες και παρέχουμε στο ζώο μας ένα πιο φυσικό τρόπο ζωής.